ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Έκλεισε οριστικά μια υπόθεση που για χρόνια με ταλαιπώρησε, ταλαιπώρησε την οικογένειά μου και τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μου.
Η πρόσφατη τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών (αρ. 5812/2025) αποτελεί μια απόλυτη δικαίωση∙ όχι μόνο πολιτική, αλλά κυρίως
ανθρώπινη και ηθική.
Ύστερα από 10 χρόνια εμμονικής στοχοποίησης και συκοφαντιών από το site “Εν Άνδρω”, η Δικαιοσύνη έκρινε ξεκάθαρα ότι το δημοσίευμα της 29.11.2021, το οποίο ήταν εκείνο που “ξεχείλισε το ποτήρι”, ήταν στυγνή συκοφαντική δυσφήμιση, με απίστευτα ψεύδη παραποιημένα και κατασκευασμένα γεγονότα.
Δεν ήταν απλά, όπως προανέφερα, ένα μεμονωμένο περιστατικό, ήταν το “ποτήρι που ξεχείλισε”.
Το Εφετείο έκρινε πως, ο συντάκτης γνώριζε πολύ καλά ότι όσα έγραφε ήταν ξεκάθαρα, απολύτως ψέματα και τα δημοσίευσε με μοναδικό σκοπό να προσβάλει την προσωπικότητά μου, την επαγγελματική μου τιμή και τη δημόσια εικόνα μου.
Αυτή η απόφαση έχει μεγάλη σημασία, γιατί
είναι αδιανόητο το μένος που έδειξε όλα αυτά τα χρόνια το “Εν Άνδρω” και ο διαχειριστής του, με τους γνωστούς-άγνωστους σχολιαστές οι οποίοι έγραφαν αβίαστα συκοφαντικά και ψευδή γεγονότα, με άθλιους χαρακτηρισμούς, χωρίς ίχνος σεβασμού απέναντι σε εμένα και την οικογένειά μου.
Δυσκολεύομαι ακόμη να κατανοήσω πώς, για καθαρά εκλογικούς λόγους και προς όφελος πολιτικών αντιπάλων, γράφτηκαν τέτοιες συκοφαντίες, με τέτοια ένταση, μένος και τυφλό μίσος.
Μέχρι το 2019 η οργανωμένη παραπληροφόρηση και η τοξικότητα στο διαδίκτυο φαίνεται ότι επηρέασαν το εκλογικό αποτέλεσμα και αυτό ήταν ένας από τους σκοπούς, που ήταν ταγμένο το εν λόγω site.
Ήταν μια πολυετής, συστηματική προσπάθεια που στόχευε όχι μόνο να με πλήξει πολιτικά, αλλά και να τραυματίσει ηθικά την οικογένειά μου και όσους με στηρίζουν.
Η ανανδρεία των σχολιαστών και οι μηχανισμοί που κάποιοι ανέφεραν ότι στήθηκαν ξεπέρασαν κάθε όριο.
Ποτέ δεν διάλεξα το δικαστήριο ως μέσο πολιτικής αντιπαράθεσης.
Η θέση του Δημάρχου συνεπάγεται κριτική – ακόμη και σκληρή κριτική. Γι’ αυτό από το 2014 έως το 2019 δεν κατέθεσα καμία αγωγή, ακόμα κι αν αυτό μου κόστισε πολιτικά.
Όμως από το 2019 έως το 2023, η συνεχιζόμενη ωμή κατασυκοφάντηση, η διαστρέβλωση και τα καθημερινά χτυπήματα κάτω από τη μέση με υποχρέωσαν να προσφύγω στη Δικαιοσύνη. Και σήμερα διαπιστώνω πως ίσως έπρεπε να το είχα κάνει νωρίτερα, για να προστατεύσω, πάνω απ’ όλα, τους δικούς μου ανθρώπους.
Άλλο η κριτική και άλλο το ψέμα, η στοχευμένη λάσπη και η προσπάθεια πολιτικής και κοινωνικής εξόντωσης.
Κάποιοι ερμήνευσαν την ευγένεια και την ανοχή μου ως αδυναμία.
Έκαναν λάθος.
Προχώρησα στο αυτονόητο. Προστάτεψα την οικογένειά μου, το όνομά μου, την υπόστασή μου, το έργο μου, την εργασία μου και τους ανθρώπους μου.
Κλείνοντας θέλω να πιστεύω ότι θα πάψουν τέτοιου είδους πρακτικές και θέλω να καταστεί σαφές ότι η απόφαση αυτή δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε κανέναν πλέον λασπολόγο.
Όσοι συνεχίζουν την τοξικότητα και τη λάσπη, ας αναζητήσουν επιτέλους έναν πιο αξιοπρεπή τρόπο πολιτικού λόγου. Η παραπληροφόρηση και ο λαϊκισμός δεν ωφέλησαν ποτέ κανέναν.
Επίσης θέλω να αναφερθώ στο “εν Άνδρω”, ότι ακόμα και τώρα ύστερα από την πρωτόδικη καταδίκη του και μετά από την καταδίκη μέσω της Έφεσης μου, δεν ζήτησε ούτε ένα τυπικό συγγνώμη, για όσα επί 10 χρόνια έγραφε.
Ας είναι…….
Η Άνδρος αξίζει πολιτικό λόγο με ευθύνη, σοβαρότητα και αλήθεια και όχι εκστρατείες λάσπης.
Η Δικαιοσύνη απέδειξε ότι η συκοφαντία έχει συνέπειες και ότι….
στο τέλος, η αλήθεια πάντα νικά.